เจาะลึกถึง DNA เพื่อหาเหตุผลว่าทำไม สุนัข ถึงเป็นเพื่อนที่แสนดีของมนุษย์
คงไม่มีใครปฏิเสธว่า สุนัข หรือ เจ้าหมา เป็นสัตว์เพียงไม่กี่สายพันธุ์บนโลกนี้ที่รัก และจงจงรักภักดีกับมนุษย์เอามากๆ และในบางกรณี พวกมันถึงขนาดยอมเอาชีวิตตัวเองเข้าเสี่ยงเพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ของมันเลยทีเดียว นักวิทยาศาสตร์ก็สงสัยในเรื่องนี้เช่นเดียวกัน พวกเขาพยายามค้นหาร่องรอยการกลายพันธุ์ที่ทำให้สุนัข มีบุคลิกที่เป็นมิตรกับมนุษย์ และมีงานวิจัยชิ้นล่าสุดที่อาจจะทำให้เราเข้าใจเพื่อนซี้ 4 ขาได้ดียิ่งขึ้น เจาะลึกถึงต้นกำเนิดอันเป็นปริศนา ไปจนถึงจุดที่เราเข้าใจได้ว่าทำไมเจ้าหมา ถึงรักเจ้าของของมันยิ่งนัก
ย้อนเวลากลับไปในยุคอดีต มนุษย์รู้จักแค่เพียงหมาป่าที่ดุร้าย และเป็นอันตรายต่อมนุษย์ ในเวลาต่อมามนุษย์ยุคโบราณเริ่มเรียนรู้ที่จะใช้ประโยชน์จากหมาป่าเหล่านี้ ด้วยการให้อาหารพวกมัน จนหมาป่าบางส่วนเริ่มคลุกคลีและเข้าใกล้มนุษย์มากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดมนุษย์ก็ได้ใช้ประโยชน์จากหมาป่าเหล่านี้ ในบทบาทของการเป็นตัวช่วยในการล่าสัตว์ จนในที่สุดหมาป่าบางส่วนได้ทิ้งสัญชาตญาณสัตว์ป่าของพวกมัน จนกลายมาเป็นสัตว์เลี้ยงและเพื่อนที่แสนดีของมนุษย์
แต่พิมพ์เขียวทางพันธุกรรม ที่อยู่เบื่องหลังการเปลี่ยนแปลงลักษณะนิสัยจากหมาป่า มาเป็นสุนัขบ้าน ก็ยังคงเป็นปริศนาอยู่ ด้วยเหตุนี้ คุณ Bridgett vonHoldt นักพันธุศาสตร์วิวัฒนาการ (Evolutionary geneticist) แห่ง Princeton University ได้ร่วมมือกับคุณ Monique Udell แห่ง Oregon State University ได้นำทีมนักวิทยาศาสตร์เพื่อค้นหาว่า สุนัขบ้าน มีความแตกต่างในเชิงพันธุกรรมกับหมาป่าที่มีความดุร้ายอย่างไรบ้าง โดยใช้วิธีศึกษาลำดับพันธุกรรม (Genetic sequencing) ร่วมกับการทดสอบพฤติกรรมของสุนัข จนในที่สุดก็ มีข้อสรุปเบื้องต้นออกมาว่า ระหว่างสุนัขบ้าน และหมาป่า นั้นมีความแตกต่างในรหัสพันธุกรรมจริง ทำให้สุนัขบ้านมีลักษณะนิสัยที่เป็นมิตรกว่า และละทิ้งสัญชาตญาณโหดร้ายของพวกมัน
คุณ Adam Boyko นักพันธุกรรมสุนัขแห่ง Cornell University กล่าวว่า “การวิจัยนี้เป็นผลงานชิ้นแรกๆ ที่ศึกษาลงลึกถึงความแตกต่างในเชิงพันธุกรรม ที่เป็นตัวกำหนดความแตกต่างระหว่างสุนัขบ้าน กับหมาป่า และทีมวิจัยได้ค้นพบความแตกต่างในรหัสพันธุกรรม ที่ทำให้เกิดลักษณะความเป็นมิตรของสุนัขบ้าน และเราหวังว่าจะมีการศึกษาที่ลงลึกกว่านี้ เพื่อการแยกแยะความแตกต่างระหว่างรหัสพันธุกรรมของสุนัขแต่ละสายพันธุ์”
นักวิทยาศาสตร์ทำการสำรวจพฤติกรรมของสุนัขบ้าน 18 ตัว และหมาป่า 10 ตัว และสำรวจพฤติกรรมของพวกมันโดยการให้สุนัขบ้าน และหมาป่า ทำการเปิดกล่องปริศนาที่มีไส้กรอกอยู่ภายใน ทั้งในสภาวะที่มีมนุษย์เฝ้าดูอยู่ และในสภาวะที่ปลอดคน โดยในการทดสอบ หมาป่ามีทีท่าคุกคามสุนัขบ้านอย่างชัดเจน พวกมันจะระแวงและจับตามองอยู่เสมอว่ามีมนุษย์อยู่ในบริเวณนั้นหรือไม่ ในขณะที่สุนัขบ้านมีพฤติกรรมที่ผ่อนคลาย และไม่ระแวงมนุษย์ และสุนัขบ้านมีแนวโน้มที่จะสนใจมุนษย์มากกว่าการสำรวจกล่องปริศนาเสียอีก
จากการวิจัยในเบื้องต้น คุณ Bridgett vonHoldt ระบุไปถึงการกลายพันธุ์ของสุนัข ที่สอดคล้องกับอาการของโรค Williams-Beuren syndrome ที่เกิดขึ้นในมนุษย์ (WBS เป็นโรคของพัฒนาการระบบประสาท เกิดจากการหลุดหายของยีนประมาณ 26 ยีนบนโครโมโซมคู่ที่ 7 คนที่มีอาการของโรคนี้จะมี พฤติกรรมร่าเริงผิดปกติ เข้ากับคนแปลกหน้าง่าย) ซึ่งความบกพร่องของยีน อาจมีส่วนสำคัญที่กำหนดพฤติกรรมความเป็นมิตรของทั้งสุนัข และมนุษย์
แต่เราก็ยังไม่ได้ข้อสรุปสุดท้ายว่า กลุ่มอาการ WBS จะเป็นคำตอบสุดท้ายของเรื่องนี้ “มันอาจจะมียีนจำนวนมาก ที่มีส่วนกำหนดพฤติกรรมความเป็มมิตรของสุนัข และทีมของเรากำลังค้นหาปัจจัยที่เกี่ยวข้องในเรื่องนี้ ในท้ายที่สุดแล้ว เรื่องของยีน อาจจะไม่มีส่วนสำคัญในเรื่องนี้เลยก็เป็นได้ ความเป็นมิตรของพวกมัน อาจจะเกิดจาก ความรักและความอบอุ่นที่มุนษย์มอบให้พวกมัน ทำให้มันเติบโตขึ้นมาเป็นสุนัขที่เป็นมิตรและรักมนุษย์ เรื่องนี้ยังคงต้องวิจัยกันอีกยาวกว่าจะได้ข้อสรุป” คุณ Bridgett vonHoldt กล่าวปิดท้าย
ไม่ว่าเรื่องราวที่อยู่เบื้องหลังความน่ารัก และมิตรภาพของเจ้าเพื่อนซี้สี่ขาจะเป็นอย่างไร เจ้าสุนัข ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุขดของมนุษย์อยู่นั่นเอง
ที่มา : theverge , news.thaiware
